ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Oenanthe javanica (Blume) DC.

ชื่อวงศ์ : Apiaceae

เป็นไม้น้ำที่มีลำต้นและใบอวบน้ำ แตกกอสูง 40 – 50 ซม.

ใบ : มีใบแบบขนนก ใบย่อยรูปเรียวแหลม

ดอก : ช่อดอกเป็นร่มอยู่ที่ปลายกิ่ง มีดอกย่อยเล็ก ๆ สีขาวจำนวนมาก

ประโยชน์ : เป็นผักที่ชาวอีสานนิยมเก็บมากินเป็นผักสดกับน้ำพริก ซุบหน่อไม้หรือลาบ ด้วยกลิ่นหอมอ่อน ๆ เวลาเคี้ยว ซึ่งแตกต่างกับผักชีที่ใช้กันทั่วไป จึงช่วยให้เจริญอาหารและขับลมในลำไส้ บ้างก็เด็ดยอดมาผัดน้ำมัน ชาวบ้านในจังหวัดเลยเรียกผักชนิดนี้ว่า “ผักชีช้าง” ส่วนในจังหวัดตากเรียก “ผักอ่าน” ซึ่งนิยมบริโภคเช่นเดียวกัน ให้วิตามินเอและไนอะซินสูง

สรรพคุณทางสมุนไพร : ทั้งต้นแก้บวม แก้เหน็บชา และช่วยขับเหงื่อ ผลและเมล็ดช่วยขับลมในลำไส้ แก้หอบ บำรุงปอด แก้ไอ แก้สะอึก แก้ลมวิงเวียนและแก้อาเจียน

การขยายพันธุ์ : ผักชีล้อมสามารถแยกกอมาปลูกในดินเหนียวที่อุดมสมบูรณ์และมีน้ำตื้น ๆ อาจปลูกในอ่างบัวเป็นไม้ประดับในสวน ในตำแหน่งที่มีแสงแดดส่องถึงราวครึ่งวัน ผักชีล้อมก็จะเจริญเติบโตได้อย่างดี

นิเวศวิทยา : มีถิ่นกำเนิดในประเทศเขตร้อนและเขตกึ่งร้อน ในไทยพบตามแหล่งน้ำธรรมชาติ