ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Lycopersicon esculentum Mill.

เป็นมะเขือเทศพื้นบ้านชนิดหนึ่ง เป็นไม้พุ่ม อายุสั้น ลำต้นค่อนข้างทอดเลื้อย ทุกส่วนของต้นมีขนปกคลุม

ใบ : หยักเว้าลึกเป็นแฉก ช่อดอกออกที่ซอกใบ ดอกสีเหลือง กลีบดอกเชื่อมติดกัน ปลายแยกเป็น 5 แฉก เกสรสีเหลือง

ผล : กลม เป็นผ่าศูนย์กลางประมาณ 2 ซม. เนื้อนุ่ม มีหลายเมล็ด

ชื่อวงศ์ : Solanaceae

ประโยชน์ : มะเขือเทศเป็นผักที่นิยมกันมากในกลุ่มชาวเหนือและอีสาน ทั้งกินสดและนำมาประกอบอาหาร มีรสเปรี้ยวกว่ามะเขือเทศทั่วไป จึงนิยมใส่ในต้มยำ ส้มตำ และน้ำพริกอ่อง เพื่อเพิ่มความเปรี้ยวและช่วยให้อาหารมีรสชาติกลมกล่อมขึ้น ทั้งยังให้วิตามินเอที่เพียงพอกับความต้องการของร่างกาย

สรรพคุณทางสมุนไพร : มะเขือส้มมีไลโคปิน (lycopene) สารสีแดงที่ช่วยป้องกันมะเร็งและโรคหลอดเลือดหัวใจได้ โดยเฉพาะมะเร็งเต้านม กระเพาะอาหาร ลำไส้ใหญ่ และส่วนปลายทวารหนัก ซึ่งจากการวิจัยพบว่า ไลโคปินมีมากบริเวณเนื้อเยื่อใต้ผิวเปลือก

การขยายพันธุ์ : มะเขือเทศชอบดินร่วน ระบายน้ำดี มีอินทรียวัตถุสูง แสงแดดตลอดวัน ขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเมล็ด โดยนำเมล็ดจากผลสุกเต็มที่มาล้างเมือกลื่นออก จะช่วยให้เมล็ดงอกเร็วขึ้น นำมาผึ่งในที่ร่มให้แห้ง หว่านเมล็ดลงดิน ประมาณ 10 วัน ต้นจะเริ่มงอก หลังปลูก 3 – 4 สัปดาห์จึงเริ่มผลิดอก ควรทำหลักไม้แล้วผูกยึดต้นให้ขึ้นสูงเรื่อย ๆ ต้นจะมีอายุยืนและไม่มีโรคแมลงมาก ควรเก็บผลเมื่อเริ่มสุกแดงเล็กน้อย จะเก็บไว้ได้นาน