ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Ficus superba (Miq.) Miq.

ไม้ต้นผลัดใบ ขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูงได้ถึง 30 เมตร บางครั้งพบเป็นไม้อิงอาศัย เปลือกเรียบสีเทาปนน้ำตาล ทุกส่วนที่มีชีวิตมีน้ำยางสีขาว

ใบ : เดี่ยวเรียงเวียนเป็นกระจุกอยู่ที่ปลายกิ่ง รูปขอบขนานแกมรูปรี หรือรูปไข่ ปลายใบแหลมและงอ แผ่นใบหนาคล้ายแผ่นหนัง ท้องใบสีเขียวนวล ก้านใบยาวเท่า ๆ กับความยาวแผ่นใบ ปลายกิ่งมีหูใบเป็นติ่งแหลมและมีขนยาวคล้ายไหมสีขาวปกคลุม

ดอก : ขนาดเล็ก แยกเพศ ติดอยู่ภายในฐานรองดอกที่มีรูปร่างคล้ายผล ไม่มีกลีบดอกออกดอกเกือบตลอดปี

ผล : เป็นหน่วยผล เกิดตามกิ่ง รูปร่างกลมแป้น เส้นผ่าศูนย์กลางขนาด 0.5-1.5 ผลสีขาวและเปลี่ยนสีชมพูและสีดำเมื่อแก่ เรือนยอดเป็นพุ่มกลมหรือรูปร่ม แผ่นกว้าง ปลูกเป็นไม้ให้ร่มเงาตามริมถนน ไม่ควรปลูกใกล้ทางเดินและอาคารบ้านเรือน เนื่องจากปัญหาเรื่องผลร่วงและรากชอนไชพื้น

ชื่อวงศ์ : Moraceae

ประโยชน์ : ผลเป็นอาหารของนกและสัตว์ต่างๆ ยอดต้นเลียบสามารถรับประทานเป็นผักได้

การขยายพันธุ์ : ปักชำ และเพาะเมล็ด

นิเวศวิทยา : พบขึ้นตามป่าชายหาด และป่าผสมผลัดใบ ขึ้นได้ดีในดินร่วนหรือดินปนทราย ควรปลูกในที่แสงแดดจัด