โป๊ยเซียน (Crown of Thoms)


ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Euphorbia milli Des Moul.

ไม้พุ่ม อายุหลายปี มีชื่อเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า “มงกุฏหนาม” เพราะลักษณะลำต้นมีหนามล้อมรอบ มีช่อดอกอยู่บนยอดหรือปลายกิ่งเสมือนมงกุฏ ลำต้นสีเทาหรือเขียวเข้มจัด ภายในมีน้ำยางสีขาว สูงได้ถึง 2 เมตร มีใบเดี่ยว รูปขอบขนานถึงรูปไข่

ใบ : ปลายใบแหลม

กิ่ง : มีหลายสี เช่น เหลือง ชมพู ขาว เขียว แดง ส้ม แสด เป็นต้น

ดอก : กลีบดอก ลดรูปไป ส่วนกลีบที่เห็นคือส่วนของเกสรเพศผู้ที่เปลี่ยนรูปเป็นกลีบที่ดูคล้ายกลีบดอกรูปไต 1 คู่ เต่เดิมโป๊ยเซียนที่อยู่ในประเทศไทยมีดอกขนาดเล็กแค่ 1-2 เซนติเมตร แต่ปัจจุบันคนไทยสามารถพัฒนาพันธุ์ให้ดอกใหญ่กว่า 6 เซนติเมตรและมีหลากสรหลายพันธุ์ อาจกล่าวได้ว่าโป๊ยเซียนของไทยเป้นโป๊ยเซียนที่ดีและสวยที่สุดในโลก

วิธีการปลูกและดูแลรักษา : ควรปลูกโป๊ยเซียนในดินผสมพิเศษหรือดินร่วนซุยที่ระบายน้ำได้ดี ต้องการแสงแดดครึ่งวันจนถึงตอนกลางวัน ไม่ชอบดินแฉะ ทนต่อความแห้งแล้งและศัตรูพืชได้ดี สามารถปลูกในกระถางสูงหรือในแปลงปลูกได้

ชื่อวงศ์ : EUPHORBIACEAE

ประโยชน์ : โป๊ยเซียนถือเป็นไม้มงคลและเป็นไม้เสี่ยงทายชนิดหนึ่ง ในประเทศจีนสมัยโบราณนับพันปีมาแล้ว ผู้ปลูกโป๊ยเซียนต้องเป็นฮ่องเต้หรือพระราชวงศ์ ขุนนางชั้นผู้ใหญ่เท่านั้น โดยปลูกเพื่อใช้เสี่ยงทายทำนายโชคชะตาวาสนาว่าผู้ปลูกจะมียศมีอำนาจ วาสนายืนยาวปานใด ถ้าผู้ปลูกปลูกแล้วเจริญงอกงาม ให้ดอก 8-32 ดอก ก็จะบ่งบอกว่าผู้ปลูกมีบุญบารมี มีวาสนา เจริญรุ่งเรือง แต่ถ้าปลูกแล้วต้นโป๊ยเซียนเหี่ยวเฉาไม่ออกดอก หรือออกดอกน้อย แสดงว่าผู้ปลูกจะตกต่ำ ชีวิตจะอับเฉา ปัจจุบันการปลูกโป๊ยเซียนได้แพร่ขยายไปทั่วโลก นอกจากเป็นไม้ปลูกเพื่อความสวยงามแล้ว บางคนยังถือเป็นไม้เสี่ยงทาย ถ้าใครปลูกโป๊ยเซียนให้ออกดอกได้ 8 ดอกขึ้นไป ถือว่ามีเทพเจ้าครบ 8 องค์ จะทำให้ผู้นั้นมีโชคลาภ

ต้นไม้สัญลักษณ์ : โป๊ยเซียนเป็นต้นไม้ที่มีถิ่นกำเนิดอยู่ในประเทศจีน คำว่า “โป๊ยเซียน” ในภาษาจีนมีความหมายถึงเทพเจ้าหรือผู้วิเศษ 8 องค์ที่คอยคุ้มครองโลกมนุษย์ ซึ่งเทพเจ้าทั้ง 8 องค์ ได้แก่

  1. เซียนพิการ (หลีทิก๊วย) ขอพรเพื่อให้หายจากโรคภัยไข้เจ็บทั้งปวง
  2. เซียนห้องสมุด (ฮั่นเจ็งลี้) ขอพรให้มีความกล้าหาญ เข้มแข็ง เอาชนะศัตรูได้
  3. เซียนอาจารย์ (ลื่อทงปิน) ขอพรให้ค้าขายร่ำรวย เป็นมหาเศรษฐี
  4. เซียนค้างคาวเผือก (เตียกั๊วเล่า) ขอพรให้มีเสน่ห์ เป็นที่นิยมรักใคร่ของคนทั้งหลาย
  5. เซียนวณิพก (น่าไชฮั้ว) ขอพรให้เป็นศิลปินที่มีคนนิยม
  6. เซียนสาวสวย (ฮ้อเซียนโกว) ขอพรให้อายุยืน รูปร่างสง่างาม สติปัญญาดี
  7. เซียนกวี (ฮั้นเจียงจือ) ขอพรให้เป็นนักประพันธ์ กวีที่มีชื่อเสียง
  8. เซียนถ้ำ (เช่าก๊กกู๋) ขอพรไม่ให้ภูตผีภัยพาลมารบกวน

ตามความเชื่อของจีน เทพเจ้า8 องค์นี้จะอยู้ด้วยกันเสมอ ขาดองค์ใดองค์หนึ่งไม่ได้ เพราะเป็นเทพที่มีหน้าที่คุ้มครองช่วยเหลือมนุษย์ที่ตกทุกข์ได้ยาก โป๊ยเซียนเข้ามาเมืองไทยโดยชาวจีนสมัยอยุธยา และกลายเป็นไม้ที่นิยมปลูกในบ้านเพราะเชื่อว่าช่วยคุ้มครองคนในบ้านให้อยู่เย็นเป็นสุข

การขยายพันธุ์ : ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด ปักชำ และเสียบยอด

ใส่ความเห็น

อีเมล์ของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น

คุณอาจจะใช้ tag หรือ attribute ต่อไปนี้ของ HTML: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong> มาใช้ได้