ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Limnocharis flava (L.) Buchenau
ชื่อวงศ์ : ALISMATACEAE
มีเหง้าสั้น ๆ อยู่ใต้ดิน ต้นสูง 30 – 60 ซม. ทุกส่วนอวบน้ำ
ใบ : ค่อนข้างกลม ขนาด 10 – 12 ซม.
ดอก : ช่อดอกชูขึ้นเป็นกระจุกที่ปลายก้าน มี 3 – 4 กลีบดอก 3 กลีบ สีเหลือง บอบบาง
ผล : เป็นกระจุกแน่น สีน้ำตาลหรือสีดำ
ประโยชน์ : ชาวอีสานนิยมเก็บยอดและช่อดอกอ่อนมากินเป็นผักสดกับน้ำพริก ส้มตำ ลาบ ก้อย หรืออาหารรสจัดต่าง ๆ มีรสฝาดเล็กน้อย มีตลอดปี แต่มีมากในฤดูฝน นิยมปลูกเป็นไม้ประดับริมน้ำกันมาก เพราะเลี้ยงง่าย โตเร็ว
การขยายพันธุ์ : บอนจีนชอบดินเหนียวชุ่มชื้นแฉะ มีน้ำตื้น ๆ มีอินทรียวัตถุสูง แสงแดดครึ่งวัน ขยายพันธุ์ด้วยการแยกกอมาปลูก สามารถปลูกเป็นไม้ประดับในบ่อน้ำหรืออ่างบัวเล็ก ๆ ได้ดี
นิเวศวิทยา : ในไทยพบตามท้องนาน้ำตื้น ๆ
