ชื่ออื่น: หอมเทียม (เหนือ), ปะเซ้วา (แม่ฮ่องสอน), ลสุนา (สันสกฤต)

ชื่อทางวิทยาศาสตร์: Allium sativum Linn.

ชื่อวงศ์: ALLIACEAE

เป็นพืชล้มลุกประเภทหัว

กลีบ: มีกลีบย่อยหลายกลีบติกกันแน่น เนื้อสีขาว ถ้ามีกลีบเดียวเรียก “กระเทียมโทน”

ใบ: ใบเดี่ยวแบนยาวรูปขนานเรียวแหลม

ดอก: ดอกเป็นกระจุกที่ปลายก้าน สีขาวอมเขียว

นิเวศวิทยา: ปลูกได้ดีทางภาคเหนือและอีสาน

สรรพคุณทางสมุนไพร:

• ใบ รสร้อนฉุน กระทำให้เสมหะแห้ง กระจายโลหิต แก้ลมปวดมวนในท้อง
• หัว รสร้อนฉุน แก้ไอ แก้โรคผิวหนัง กลากเกลื้อน แก้แผลเน่า เนื้อร้าย บำรุงธาตุ ขับโลหิตระดู แก้ปวดหู แก้หูอื้อ ระบายพิษไข้ แก้โรคในปาก แก้คออักเสบ แก้หืด แก้อัมพาต แก้จุกเสียด แก้ขัดปัสสาวะ บำรุงปอด ปอดบวม แก้น้ำลายเหนียว แก้เลือดออกตามไรฟัน แก้ฟกบวม แก้สะอึก

การขยายพันธู์: ใช้หัว