ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Manihot esculenta Crantz

เป็นไม้พุ่ม อายุหลายปี มีรากสะสมอาหารขนาดใหญ่อยู่ใต้ดิน ถ้าปลูกนาน ๆ ลำต้นจะมีเนื้อไม้ ทุกส่วนของต้นมีน้ำยางสีขาว กิ่งก้านมีสีแดงเรื่อ

ใบ : แผ่นใบหยักเว้าเป็นแฉก 6 – 7 แฉก ออกเวียนสลับรอบกิ่ง

ดอก : ช่อดอกออกที่ซอกใบปลายยอด เป็นดอกแยกเพศอยู่บนต้นเดียวกัน ดอกเพศเมียจะใหญ่กว่าดอกเพศผู้

ผล : กลม ขนาดประมาณ 1.5 ซม.

ชื่อวงศ์ : Euphorbiaceae

ประโยชน์ : ยอดอ่อนและหัวต้องทำให้สุกเพื่อทำลายสารไซยาไนต์ที่เป็นพิษก่อนกิน โดยยอดอ่อนต้มสุกกินกับน้ำพริกหรืออาหารรสจัดต่าง ๆ มีรสมัน ให้ฟอสฟอรัสและวิตามินบี 1 สูง ส่วนหัวนำมาปิ้งหรือต้มทำเป็นขนมหวาน มีให้กินตลอดปี แมลงมักไม่กัดทำลายรากเนื่องจากมีสารไซยาไนต์มาก ในต่างประเทศนำน้ำยางมาทำกาวติดแสตมป์ น้ำตาล หรือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ เนื้อไม้ทำเป็นกระดาน น้ำหวานจากดอกใช้ล่อมดแดง

การขยายพันธุ์ : มันสำปะหลังปลูกเลี้ยงง่าย แข็งแรงทนทาน โดยเฉพาะในสภาพแห้งแล้ง ขยายพันธุ์ง่าย เพียงนำกิ่งแก่หรือรากมาปักชำไม่นานก็เติบโตต่อได้ ปลูกเป็นไม้ประดับได้ดีเพราะมีทรงพุ่มและใบสวยงาม ปัจจุบันมีพันธุ์ที่มีใบด่างให้ความสวยงามไปอีกแบบ