ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Jacaranda fillicifolia (Anderson) D.Don

ไม่ต้นผลัดใบ ขนาดเล็ก สูง 5-10 เมตร เปลือกต้นสีเทาปนน้ำตาลอ่อนค่อนข้างขรุขระหรือแตกเป็นสะเก็ด

ใบ : ใบประกอบแบบขนนกสองชั้น เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก ใบย่อยมีขนาดเล็ก รูปขอบขนานหรือรูปดาบ

ดอก : ออกเป็นช่อขนาดใหญ่ตามปลายกิ่ง หรือเป็นกระจุกตามกิ่ง กลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็น 5 กลีบ สีน้ำเงินอมม่วง ออกดอกช่วงเดือนมกราคม-มีนาคม

ผล : เป็นฝักแบน รูปไข่แกมรูปขอบขนาน ยาว 2-4 ซม. เมื่อแก่แตกออกเป็น 2 ซีก เมล็ดมีปีก

คุณค่าทางภูมิสถาปัตยกรรม : เรือนยอดโปร่ง มีรูปทรงไม่แน่นอน มักปลูกเป็นไม้ประดับกลางแจ้ง ให้ดอกสวยงามมาก

ชื่อวงศ์ : Bignoniaceae

ประโยชน์ : ปลูกเป็นไม้ประดับ

ต้นไม้สัญลักษณ์ : เป็นต้นไม้ประจำจังหวัดตรัง

การขยายพันธุ์ : เพาะเมล็ด

นิเวศวิทยา : มีถิ่นกำเนิดในอเมริกาใต้ เจริญเติบโตได้ดีในดินที่ระบายน้ำดี